Hıdrellez

Küçüklüğümden beri adetimizdir, her 5 mayıs akşamı bi kağıda dileklerimizi yazar, daha görsel olsun diye resimlendirir, ev istediğimiz zaman taşlardan ev yapar ya da tebeşirle çizer, sonra gül ağacının altına yerleştirirdik. Para parayı çeker diye de dilek kağıdının içine biraz para da koyardık. Ardından da hatay'daki, ya da göztepe veya bostanlı sahildeki kutlamalara katılırdık. Mümkün mertebe bizi yakmayacak ve yormayacak ateşlerin üzerinden atlardık. Bu anlattıklarım İzmir usülü kutlamalardı. Ve de çok etkiliydi, hatırladığım bütün dileklerim kabul oldu...

Taki geçen seneye kadar! Halbuki çok güzel çizmiştim her şeyi. Ama dileklerimi hazırlarken bile içimde şüphelerim vardı. Hani bir şeyi istediğine çok inandırırsın kendini de istemekten vazgeçtiğini bir türlü itiraf edemezsin ya kendine, o hesaptı işte.


Neyse. Dün akşam yine dileklerimi yazdım, paramı ekledim ve üşenmeyip site bahçesine inip bıraktım dileklerimi. Bu sefer daha samimi ve öz oldu listem. Gerçi sabah birkaç şeyi unuttuğumu hatırladım ama zararı yok, onları da bir sonraki yıla eklerim artık.